Σκέψεις...σκέψεις...σκέψεις...

Μια από τις καλύτερες τακτικές στον πόλεμο είναι η τακτική του αντιπερισπασμού. Λιγότερες απώλειες – μεγαλύτερα οφέλη. Αποπροσανατολίζεις τον αντίπαλο και τελικά τον χτυπάς χωρίς, μερικές φορές, καν να το καταλάβει. Η έννοια αυτή βέβαια μπορεί κάλλιστα να χρησιμοποιηθεί, εκτός από τον πόλεμο, και στην πολιτική. Δίνοντας στο λαό απολαύσεις – διασκεδάσεις αποσπώντας του την προσοχή. Είναι αυτό πού είπαν πρώτοι οι Ρωμαίοι · « Άρτος και θεάματα».


Καθημερινά ο ελληνικός λαός βομβαρδίζεται με τηλεοπτικά, ραδιοφωνικά και έντυπα σκουπίδια. Ενημέρωση χωρίς ουσία και για θέματα που ούτε κατά διάνοια θα ενδιέφεραν κανέναν σε μια σκεπτόμενη κοινωνία. Πρωϊνάδικα, μεσημεριατζίδικα και απογευματάδικα κατακλύζουν την τηλεόραση καθημερινά. Εκπομπές στελεχωμένες από αστοιχείωτα άτομα που το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να γελάνε και να κουτσομπολεύουν. Άτομα που φαίνονται γελοία στα μάτια πολλών από εμάς αλλά που πολλάκις γίνονται, θελημένα ή μη, πρότυπα της νέας γενιάς. Χαμηλού επιπέδου τηλεόραση, χωρίς ερεθίσματα. Ένα προηγμένο πλυντήριο με οθόνη και ήχο που δεν πλένει ρούχα…


Οι ξενόφερτες επιρροές δίνουν και παίρνουν στον ελλαδικό χώρο. Δεν λέω ότι είναι κατ’ ανάγκην κακόβουλες. Όμως είναι, στην πλειονότητά τους, πολιτισμικά σαράκια που προσπαθούν να διαφθείρουν τα ήθη και την παιδεία του λαού μας. Τέτοιες στιγμές θυμάμαι τα λόγια του πατέρα μου που χαρακτηριστικά μου έλεγε ότι η φράση, «αμερικανάκια είμαστε;» ήταν η απάντηση σε αυτόν που προσπαθούσε να τους ξεγελάσει, θέλοντας έτσι να δείξουν την «εκτίμησή» τους στο επίπεδο σκέψης του αμερικάνικου λαού. Αυτή η φράση όμως δεν χρησιμοποιείται πλέον, όχι γιατί είναι παλιομοδίτικη, αλλά γιατί δεν βρίσκει πάτημα μιας και τα επίπεδα των δυο λαών, νοητικά, δεν απέχουν και πολύ.


Και να μη θέλεις να το πιστέψεις δε γίνεται να μην έχουν έτσι τα πράγματα. Δε γίνεται να θέλεις να πιστέψεις ότι είσαι έξυπνος ψηφίζοντας 35 χρόνια από τη μεταπολίτευση μόνο τα δύο μεγάλα κόμματα. Όπως δε γίνεται να θεωρείσαι έξυπνος πιστεύοντας ότι τα δύο μεγάλα κόμματα διαφέρουν. Υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι η σημερινή κυβέρνηση προσπαθεί να κάνει ότι καλύτερο μπορεί για τη χώρα. Διατηρώ τις επιφυλάξεις μου για το αν θα έπρεπε να θεωρούνται και αυτοί έξυπνοι. Κάθε φορά τα ίδια και τα ίδια. Ειλικρινά δεν κουράστηκαν κάποιοι να ακούνε τις ίδιες υποσχέσεις; Αναφέρομαι κυρίως σε ανθρώπους που έχουν τα διπλάσια + χρόνια από τα δικά μου. Εδώ κουράστηκα εγώ να τους ακούω. Πόσα χρόνια πρέπει να περάσουν δηλαδή για να καταλάβουν ότι όλοι αυτοί είναι πιόνια των εταίρων μας. Αυτών που μας υποσχέθηκαν οφέλη και στήριξη με την είσοδό μας στην ευρωπαϊκή ένωση και στο ΝΑΤΟ και από τότε έχουμε ξοδέψει τεράστια ποσά σε στρατιωτικούς εξοπλισμούς λες και επρόκειτο εμείς να προστατέψουμε αυτούς. Ή μήπως να θεωρήσουμε τους εαυτούς για άλλη μια φορά έξυπνους και να πιστέψουμε ότι όλα αυτά δεν αγοράζονται για μίζες και στήριξη των αμερικανικών επεκτατικών διαθέσεων;


Η προσωπική μου άποψη είναι ότι σε λίγα χρόνια θα έχουμε καταντήσει ένα αμερικάνικο προτεκτοράτο. Μέχρι στιγμής τα προγράμματα στην τηλεόραση είναι ακριβώς ίδια. Οι συνήθειές και ο τρόπος ζωής μας γίνεται ίδιος. Οι κυβερνήσεις δρουν με γνώμονα το συμφέρον τους. Μας δείχνουν τη γραμμή τους και εμείς την ακολουθούμε σαν πειθήνια όργανα. Είναι λυπηρό να σκέφτεται κανείς ότι ο λαός που έδωσε τα φώτα του πολιτισμού σε ολόκληρο τον κόσμο θα σβήσει τα δικά του.
       Τό  κείμενο  εκλάπη ώς έχει από tromaktikoblog