Αν σε καταφέρουν να ρωτάς λάθος ερωτήσεις, δεν χρειάζεται να ανησυχούν για τις απαντήσεις.

Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011

"Μήνυμα που δεν θα παραληφθεί ποτέ"

"Τι μου συμβαίνει; Είναι η πρώτη φορά που νιώθω τόσο ευάλωτη. Τόσα χρόνια ήμουν ρεαλίστρια και αποστασιοποιημένη από όλα και από όλους. Η λογική... ήταν η άμυνά μου για να μην πληγωθώ. Τι μου συμβαίνει; Είναι όλα αυτά που πέρασα το τελευταίο διάστημα, το ότι είμαι μακριά, το ότι ένιωσα έντονα συναισθήματα που πότε δεν είχα νιώσει. Από την υπέρμετρη χαρά στην υπέρμετρη λύπη, από τον παράδεισο στην κόλαση.
Η μάσκα έπεσε… Δεν θέλω να είμαι μόνη μου, δεν μπορώ να είμαι μόνη μου, δεν θέλω να τους χάσω. Θέλω να ξαναζήσω λίγα δευτερόλεπτα από την παλιά μου ζωή. Λίγα μόνο, απλές στιγμές, απλές κουβέντες, ένα χαμόγελο, ένα φιλί, μια αγκαλιά, ένα συγγνώμη, ένα ευχαριστώ. Μακάρι να γινόταν όλα όπως παλιά, για λίγο μόνο.

Κλαίω, γιατί κλαίω; Τίποτα δεν θα αλλάξει. Κοιτάω να πιαστώ από κάπου, από κάποιον. Στάσου στα πόδια σου! Σκούπισε τα μάτια σου και σκέψου όλες τις όμορφες στιγμές που ζήσαμε όλοι μαζί. Το σώμα μας προδίδει μερικές φορές, η ψυχή όμως ποτέ! Αυτή η καρδούλα που χτυπούσε για όλους αυτούς που αγαπούσες, για όλους αυτούς που νοιαζόσουν και φρόντιζες, δεν άντεξε. Σου είχα πει ότι δεν θα άφηνα κανέναν να σε πειράξει, δεν τα κατάφερα όμως. Προσπαθώ να συμβιβαστώ με την απουσία σου, λέω ότι δεν είμαστε οι μόνοι που βιώνουμε μια απώλεια, ότι όλα μέσα στη ζωή είναι, προσπαθώ να είμαι λογική, όπως πάντα. Δεν τα καταφέρνω, πονάει πολύ. Θα τα καταφέρω όμως, σου το υπόσχομαι. Είμαι ένα κομμάτι δικό σου, είμαι όλα αυτά που μου έμαθες , είμαι εσύ και σε ευγνωμονώ για αυτό. Μπαμπά είσαι η ίδια μας η ζωή και αυτό δεν μπορεί να το αλλάξει κανένας και τίποτα! Καλό ταξίδι!"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το blog δεν δέχεται σχόλια σε greeklish .