Αν σε καταφέρουν να ρωτάς λάθος ερωτήσεις, δεν χρειάζεται να ανησυχούν για τις απαντήσεις.

Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2012

Το πείραμα . (κεφάλαιο 1ο Η απαγωγή)

             Γέλασε καλόκαρδα , ίσως όμως με την έννοια του καλόκαρδου τσοπάνη που λέει πόσο αγαπάει και ενδιαφέρεται για τα πρόβατά του . Την ίδια όμως μέρα ξεχωρίζει και σφάζει τα "έτοιμα" !  Η τουλάχιστον αυτό μου έμοιαζε και αμέσως μετά σκέφτηκα τον ποιμένα κάθε θρησκείας . Άραγε γιατί οι άνθρωποι διάλεξαν τέτοιον παραλληλισμό ;.... και που κολλάει η αγάπη που ενστερνίζεται ο κάθε θρησκευόμενος ;
 Μάλλον όμως θα ήταν ηλίθια η ερώτηση που έκανα σε ένα τόσο εξελιγμένο Ων - "....είμαι εγώ ο εκλεκτός ; "  
    Σίγουρα δεν ήμουν σε θέση να ξεχωρίσω την αλήθεια από το ψέμα , την πραγματικότητα από την παραίσθηση , τίποτα δεν ήταν σίγουρο και προσπάθησα να καταλάβω τι μου συνέβαινε η τι αισθανόμουν τέλος πάντων , γιατί δεν μπορούσα να ξεχωρίσω αν βρισκόμουν "ολόκληρος" εκεί ... !

Αυτό που σίγουρα θυμάμαι είναι ότι φίλησα τον Πέτρο και τον σκέπασα με το σεντονάκι του . Αυτός όπως πάντα , με όρεξη για κουβέντα και με καταμετρημένες γύρω στις πεντακόσιες ερωτήσεις την ημέρα αντί για "καληνύχτα μπαμπά" , εκσφενδόνισε την πεντακοσιοστή πρώτη .....
- γιατί μπαμπά λες όλο τον κόσμο καθυστερημένο ;
-Πέτρο μου ... αγαπημένο μου σπλάχνο , είμαι σίγουρος ότι έχεις και αυτή την απορία , όπως είμαι σίγουρος επίσης ότι  ο κύριος λόγος που με ρωτάς είναι γιατί δεν έχεις όρεξη , ως συνήθως , να πάς για ύπνο . Άντε , κοιμήσου τώρα  και ότι απορία έχεις με ρωτάς αύριο .... σ' αγαπώ πολύ , καληνύχτα  τσογλάνι .
-... καληνύχτα μπαμπά , σ' αγαπώ πολύ !
      Έριξα μια ματιά στη κρεβατοκάμαρα , η Ευαγγελία ήδη κοιμόταν , δούλευε μια βδομάδα δεκάωρα και ήταν πτώμα Τι κρίμα σκέφτηκα , δεν μπορούσα να της ελαφρύνω την κούραση και να την κρατήσω σπίτι . Ήταν δύσκολοι οι καιροί !
        Κλείδωσα την αυλόπορτα και μίλησα στα σκυλιά μου .... κοπρίτες να φυλάτε το σπίτι  ... εκείνα μου κούναγαν την ουρά για να αποχαιρετήσουν .
    Πάρκαρα το τζιπ άκρη - άκρη στα βράχια  για να αισθάνομαι το ύψος και να νομίζω ότι όποτε το θελήσω θα πετάξω . Αυτή η βλακεία με απελευθέρωνε . Την έκανα συχνά όταν έκανα διάλειμμα στη βραδινή μου περίπολο .
Η εμπειρία μου ,έλεγε ότι μπορούσα ν' αράξω .  Θα ήταν μια ήσυχη νύχτα , μέχρι τέλους . Είναι περίεργο γιατί μέσα στη τόση ερημιά και στο σκοτάδι εγώ αισθάνομαι ασφαλής σε αντίθεση με τη ημέρα που προτιμώ να μένω σπίτι γιατί με φοβίζουν σχεδόν τα πάντα . Ίσως στην προηγούμενη ζωή μου να ήμουν νυχτερίδα ... η ο Μπάτμαν !
      Είχε δίκιο το παιδί μου . Σιγά - σιγά με τα χρόνια είχα αντικαταστήσει , στο μυαλό μου και στην ομιλία μου , την λέξη μαλάκας με την λέξη καθυστερημένος .
Από παιδί δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί όταν κάποιος κάνει ένα λάθος ,αδικεί , προσβάλει , δεν με γουστάρει , διαφωνεί  , συμφωνεί , γελάει , κλάνει .... και πάρα πολλά άλλα είναι μαλάκας !
Μαλάκας είναι αυτός που βαράει μαλακία . Ε και λοιπόν ; Έχει αποδειχθεί και επιστημονικά πλέον , ότι η μαλακία δεν κουφαίνει , δεν σε κατεβάζει πνευματικό επίπεδο , δεν σου μειώνει το iq , δεν βγάζεις τρίχες στην παλάμη  ούτε βγαίνει καφέ χρώμα όταν έχεις πιει κακάο , πριν τον παίξεις !!! Είναι μια σεξουαλική πράξη και ως γνωστόν άμα δεν  γουστάρεις να "γαμάς" τον εαυτό σου , γιατί να γουστάρουν να γαμηθούν οι άλλοι μαζί σου ;
Τι να πω στο παιδί ... 7 χρονών είναι !!!
Ένα φως που μεγάλωνε απέναντι μου , μου κέντρισε τη περιέργεια . Πάνω από τη θάλασσα ,  έπαιρνε κάτι σαν σχήμα , κάτι σαν μορφή ... σαν υπόσταση ! Το πιο περίεργο όμως , δεν ακουγόταν τίποτα !Όλοι οι ήχοι είχαν εξαφανιστεί ! Απρόσμενα ανατρίχιασα ,και για κάποιο λόγο προσπάθησα να βγω από το αυτοκίνητο . Και ήταν τότε που ένιωσα πραγματικό τρόμο . Δε μπορούσα να σαλέψω . Είχα παραλύσει ....
Ήρεμα , γλυκά το φως με πλησίασε από τη μεριά του οδηγού  και έσβησε . Στη θέση του στεκόταν ένας άνθρωπος .... εμένα πάντως αυτό μου έμοιαζε . Ήταν πλάι μου , τον έβλεπα κανονικά  χωρίς καν να μπορώ να στρίψω το κεφάλι μου . Βασικά έβλεπα τα πάντα , γύρω -γύρω ακόμα και τον ουρανό  , όντας ακόμα μεσ' το αυτοκίνητο .
-Καλησπέρα Γιώργο , σε παρακαλώ βγές έξω και έλα μαζί μου ...ακολούθησε με .
Υπάκουσα  και γύρισα να κλείσω την πόρτα ...όχι Θεέ μου είμαι ακόμα μέσα ,ακίνητος ...κοιτάω μπροστά ακόμα  ...άγαλμα  , καρδιά , έμφραγμα , τελικά δεν τα κατάφερα .  Είμαι νεκρός Τέσσερα χρόνια πάλευα με την αρρώστια μου και είχα  πιστέψει ότι θα τα κατάφερνα .
- Όχι  Γιώργο ..., σε παρακαλώ όμως ακολούθησε με !
Τι όχι ; ... Δεν τον ρώτησα τίποτα ! Τι σε παρακαλώ ακολούθησε με , αφού δεν μπορώ να κάνω αλλιώς!

                                                                                                                                           Συνεχίζεται....
                                                                                                                         

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το blog δεν δέχεται σχόλια σε greeklish .