Τζίντου Κρισναμούρτι , ο σύγχρονος Επίκουρος .

Ο Τζίντου Κρισναμούρτι συγκαταλέγεται ανάμεσα στις φωτεινές προσωπικότητες της σύγχρονης φιλοσοφίας.

Η θεωρία του θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως "σύγχρονος Επικουρισμός", ωστόσο ο ίδιος απέρριπτε κάθε χαρακτηρισμό της φιλοσοφικής του άποψης και διακήρυξε την απόλυτη αντίθεσή του σε ένταξή της σε κάποιο φιλοσοφικό ή θρησκευτικό πρότυπο.

Συνδέθηκε με φιλία με προσωπικότητες της εποχής του όπως: τον Μπέρναντ Σω, τον Λέοπολντ Στοκόφσκι, τον Aλντους Χάξκλεϊ, την Ίντιρα Γκάντι, τον Δαλάι Λάμα.

Η Σοβιετική Ένωση και η Κίνα του είχαν απαγορεύσει την είσοδό του στην επικράτειά τους, ενώ παράλληλα δεχόταν επίσημες προσκλήσεις από αξιωματούχους διαφόρων κρατών για να δώσει διαλέξεις στην χώρα τους.

Μέσα από τον τρόπο ζωής του και με τις διαλέξεις του έσπειρε ιδέες και απόψεις που βοήθησαν την ανθρωπότητα στη συνειδησιακή της διεύρυνση.

Βιογραφία

Ο Κρισναμούρτι γεννήθηκε στο χωριό Μαντάναπαλι της Ινδίας, στις 12 Μαΐου του 1895.

Ωστόσο, η ιστορία του αρχίζει ενωρίτερα από τη γέννησή του. Το 1875 η Έλενα Πέτροβα Μπλαβάτσκι ιδρύει στηΝέα Υόρκη τη Θεοσοφική Εταιρεία, η βασιζόταν σε φιλοσοφικά ρεύματα όπως:

• εσωτερικισμός
• Καββάλα,
• Γνωστικισμός,
• Ινδουισμός,
• Βουδισμός

κλπ.

Η Θεοσοφία είναι μια θρησκευτικο-φιλοσοφική οργάνωση που στηρίζεται στον συγκρητισμό όλων των θρησκειών. Σε αυτήν είχε προσχωρήσει η μητέρα του Κριναμούρτι, όταν αυτός ήταν τριών ετών. Αντίθετα, ο πατέρας του ήταν κατά του Θεοσοφισμού και παρέμεινε σε όλη του την ζωή πιστός του Βραχμανισμού.

Οι ιθύνοντες της Θεοσοφικής Εταιρείας διακήρυσσαν ότι στις αρχές του 20ου αιώνα θα ενσαρκωνόταν μια "ανώτατη πνευματική οντότητα", προφανώς αυτή η ίδια ουράνια οντότητα που είχε πριν ενσαρκωθεί στο παρελθόν ως Βούδας,Χριστός κ.α. και θα γινόταν ο νέος παγκόσμιος Διδάσκαλος.

Το 1909, όταν ο Κρισναμούρτι ήταν 14 ετών, τα ανώτατα στελέχη της Θεοσοφίας, αποφάσισαν ότι αυτός θα ήταν η ενσάρκωση ή η μετενσάρκωση του αναμενόμενου Μεσσία.

Η Θεοσοφική Εταιρεία, υπό την προεδρία της Μπέζαντ, ήλθε σε συνεννόηση με τους γονείς του και μετέφεραν τον Κρισναμούρτι και τον αδελφό του απότην Ινδία στην Αγγλία, ώστε να πάρει την καλύτερη δυνατή μόρφωση και εσωτερική εκπαίδευση και να ετοιμαστεί κατάλληλα για το έργο του. Ο σκοπός ήταν να ηγηθεί της οργάνωσης τους όταν θα ενηλικιωνόταν.

Έτσι μαζί με την «ηγεσία» του Θεοσοφισμού, ο Κρισναμούρτι κληρονόμησε τεράστιες εκτάσεις γης και χρήματα συγκεντρωμένα από τα μέλη και τους οπαδούς του Θεοσοφισμού.

Του προσφέρθηκε το Τάγμα του Αστέρος (το οποίο ήταν ο πυρήνας της Θεοσοφικής εταιρίας) το οποίο σύντομα απέκτησε τεράστια κινητή και ακίνητη περιουσία που περιελάμβανε εκτός τν άλλων και ένα πύργο πολλών στρεμμάτων στην Ολλανδία και εκατομμύρια λίρες.

Το μέλλον του διαφαινόταν λαμπρό και εύκολο. Ωστόσο ο Κρισναμούρτι απεφάσισε να κάνει ένα επιπλέον βήμα που από μεν τους Θεοσοφιστές χαρακτηρίσθηκε η απόλυτη προδοσία αλλά από πολλούς άλλους ως απίστευτο τόλμημα ειλικρινούς τακτικής και φιλοσοφικής ζωής.

Η Μεγάλη Διακύρηξη

Έτσι, όταν έγινε τριάντα τεσσάρων ετών, στις 3 Αυγούστου παρουσία 3.000 χιλιάδων μελών του Τάγματος του Αστέρος, στην Ολλανδία, με χιλιάδες άλλους οπαδούς να τον ακούν από το ραδιόφωνο ο Κρισναμούρτι ανέφερε (σε ελεύθερη απόδοση) περίπου τα εξής:

«Υποστηρίζω ότι η αλήθεια είναι ένας τόπος χωρίς οδό πρόσβασης προς αυτήν και δεν μπορείτε να την πλησιάσετε μέσα από οποιονδήποτε φιλοσοφία, από οποιαδήποτε θρησκεία, οποιαδήποτε αίρεση. Αυτή είναι η άποψή μου και εμμένω σε αυτήν απόλυτα και ανεπιφύλακτα.

Αν το καταλάβετε κατ' αρχήν αυτό, τότε θα δείτε πόσο αδύνατον είναι να οργανώσετε μια πίστη. Μια πίστη είναι καθαρά μια ατομική υπόθεση και δεν μπορείτε και "δεν πρέπει" να την μετατρέψετε σε οργάνωση. Αν το κάνετε, η αλήθεια αυτή "πεθαίνει", απολιθώνεται και μεταλλάσσεται σε δόγμα, αίρεση, θρησκεία που επιβάλλεται από τους ολίγους στους πολλούς.

Έτσι η αλήθεια συρρικνώνεται και γίνεται παίγνιο στα χέρια ορισμένων (δυνατών, αδυνάτων ή ανικανοποίητων, δεν έχει σημασία). Την αλήθεια δεν μπορείτε να την κατεβάσετε στα μέτρα σας, αλλά ο άνθρωπος μάλλον πρέπει να προσπαθήσει να φθάσει (δια των ιδίων του δυνάμεων) σε αυτήν.

"Δεν μπορείτε να φέρετε την κορυφή του όρους στην κοιλάδα".

Αν ένας "οργανισμός" δημιουργείται με αυτόν τον σκοπό γίνεται αδυναμία, δουλεία και τελικά παρεμποδίζει τον άνθρωπο να εδραιώσει την αυτοτέλειά του, που έγκειται στην ανακάλυψη της αλήθειας από τον ίδιον και για τον ίδιον.

Αυτός λοιπόν είναι άλλος ένας λόγος που αποφάσισα, την διάλυση του Τάγματος.

Δεν θεωρώ την διάλυση αυτή ως ένα μεγαλειώδες ανδραγάθημα, απλά, δεν θέλω να έχω μέλη, οπαδούς, προσωπικό και ακολούθους.

Από την στιγμή που ακολουθείτε κάποιον, παύετε να ακολουθείτε την Αλήθεια.

Αυτοί, λοιπόν, είναι μερικοί από τους λόγους για τους οποίους ύστερα από προσεκτική μελέτη δυο ετών έλαβα αυτήν την απόφαση. Δεν αποτελεί μια στιγμιαία παρόρμηση. Κανένας δεν με έπεισε ή παρέσυρε για αυτό. Έλαβα αυτή την απόφαση εντελώς μόνος μου.

Εγώ, προσωπικά, δεν θέλω να ανήκω σε οποιοδήποτε οργάνωση, οργανισμό, σύλλογο ή ομάδα, ειδικά "πνευματικού τύπου".

Όσοι απο εσάς θέλουν, μπορούν να δημιουργήσουν νέες οργανώσεις ή να "ανακαινίσουν" στις ήδη υπάρχουσες. Επίσης, μπορούν να "υιοθετήσουν" κάποιον άλλο ως Μεσσία.

Αυτά δεν με απασχολούν. Ο μοναδικός μου στόχος είναι να προσφέρω σε κάθε άνθρωπο την, χωρίς όρους και (οργανωτικούς) περιορισμούς, απόλυτη ελευθερία.»

Μεταθεοσοφική Πορεία

Μετά από αυτήν την απόφαση, επέστρεψε στους δωρητές όλα τα χρήματα και την ακίνητη περιουσία του Τάγματος.

Προφανώς, η δυσαρέσκεια που προκάλεσε στους Θεοσοφιστές, που του είχαν εμπιστευτεί όλη αυτήν την περιουσία αλλά και όλους αυτούς που πίστευσαν στην Μεσσιανική του ιδιότητα ήταν τεράστια.

Όταν αποκόπηκε από τον Θεοσοφισμό άρχισε τις περιοδείες και τις διαλέξεις σε πανεπιστήμια και φιλοσοφικά συνέδρια. Βαθμιαία μέσα από τις ομιλίες του απέκτησε νέους "ελεύθερους" οπαδούς. Εκείνος απλά έδειχνε τον δρόμο. Ο καθένας μπορούσε μέσα από τη δική του προσωπικότητα να τη διασχίσει όπως νομίζει.

Τα μόνα εφόδια ήταν αγάπη και κατανόηση μέσα από την αγνότητα της ψυχής. Ζήτησε από τους ανθρώπους, απλά, ένα και μόνον πράγμα, να είναι απόλυτα, και χωρίς όρια, ελεύθεροι.

Ίδρυσε το "Ίδρυμα Κρισναμούρτι", το οποίο χρηματοδότησε την δημιουργία σχολείων (στην Ινδία, την Αγγλία και την Αμερική) στα οποία οι μαθητές διδάσκονταν την γνώση χωρίς οποιουδήποτε είδους «προκαταλήψεις». Η λειτουργία τους βασιζόταν στις αμοιβαίες αληθινές σχέσεις διδασκάλων και μαθητών, που αποκτούσαν μαζί την ελευθερία της έκφρασης και της αυτογνωσίας.

Μετά από μερικές δεκαετίες, ο Κρισναμούρτι παρασημοφορήθηκε από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, για το έργο του ως προέδρου του ιδρύματος αυτού και την ανθρωπιστική προσφορά του.

Θάνατος

Ο Κρισναμούρτι πέθανε στις 17 Φεβρουαρίου 1986 στο Οχάι της Καλιφόρνιας. Τα τελευταία έτη της ζωής του επέτρεψε να ηχογραφούν και να μαγνητοσκοπούν τις ομιλίες του, έτσι ώστε μετά το θάνατό του να μπορεί οποιοσδήποτε να έρχεται σε άμεση επαφή με όσα είπε και να μη χρειάζεται ενδιάμεσους ερμηνευτές ή σχολιαστές (που θα μπορούσαν προφανώς να διαστρέψουν τις απόψεις του, ηθελημένα ή όχι).

Απόψεις για την αλήθεια

(Από δήλωσή του το 1974)

«Η αλήθεια είναι μία έννοια χωρίς κάποια πρόσβαση προς αυτήν.

Ρητά, δεν υπάρχει:

• πολιτική ιδεολογία,
• θρησκευτικό δόγμα,
• λατρευτική τελετουργία,
• φιλοσοφική θεωρία και
• ψυχολογική τεχνική

που να ανοίγει δρόμο για την απόκτησή της.

Απόψεις για την ελευθερία

(Από την ίδια δήλωσή )

Η ατομική ελευθερία ανακαλύπτεται από την παρατήρηση της Πραγματικότητας και όχι διαμέσου της διανοητικής ανάλυσης ή ενδοσκοπικής ανατομίας.

Ο άνθρωπος έχει δημιουργήσει στον εγκέφαλό του εικόνες (θρησκευτικές, πολιτικές, προσωπικές) που του παρέχουν μια αίσθηση ασφάλειας. Αυτές εκδηλώνονται ως σύμβολα, ιδέες, πεποιθήσεις. Αυτές κυριαρχούν στην καθημερινή ζωή του. Ωστόσο, αυτές οι εικόνες δεν σχετίζονται με κανένα τρόπο με την ατομική ελευθερία.

Η ατομική ελευθερία δεν είναι αντίδραση ούτε επιλογή. Είναι ανθρώπινη υποκρισία και ψευδαίσθηση να υποστηρίζει κανείς ότι η ύπαρξη πλειάδας επιλογών αποτελεί πραγματική ελευθερία.

Ελευθερία είναι η καθαρή παρατήρηση της πραγματικότητας χωρίς προκατάληψη, χωρίς κίνητρο, χωρίς τον φόβο της τιμωρίας και χωρίς την προσδοκία της ανταμοιβής.

ΠΗΓΉ : el.science.wikia.com