Πήρα συνέντευξη από τον Θουκυδίδη . ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ

          Ίσως πρέπει να χαλαρώσω λίγο , γιατί τις προάλλες είδα στον ύπνο μου ότι τσακώθηκα με τον ΘΕΟ . Για να αποφύγω τον εγκλεισμό λοιπόν  και επειδή δεν σας έχω καθόλου εμπιστοσύνη θα σας πω για τότε που πήρα συνέντευξη από τον Θουκυδίδη .

Καθόμουν κάτω από την ελιά στον κήπο μου , όπου ξάφνου ένα άρμα με δυο πανέμορφα άλογα σταμάτησε  απ' έξω .  Δεν πίστευα στα μάτια μου ... ο στρατηγός Θουκυδίδης !
Σε παρακαλώ παλικάρι ,μου λέει , θα μου δόσεις νερό να ποτίσω τ' άλογα μου ;
         Σίγουρα κάποιοι από εσάς θα γνωρίζεται ήδη ότι είμαι φίλος τής ζωής του κάθε ( σχεδόν ) πλάσματος και ασφαλώς τσακίστηκα να ξεδιψάσω τα φουκαριάρικα τα ζωάκια .Βέβαια μέσα μου , ήθελα να τον  πιάσω και ελαφρώς γλύψιμο , λόγω μούρης Αν και δεν  τον γουστάριζα σχεδόν καθόλου , εξαιτίας του ότι για τη πάρτη του έμενα μετεξεταστέος συνεχώς στο γυμνάσιο .
Να σε κεράσω στρατηγέ μου ένα άκρατο οίνο ;
Κοίτα... μου απαντά αν είναι να μου ζητήσεις ρουσφέτι, όχι !
Στρατηγέ μου του λέω , πολύ τσιτωμένο σε  βρίσκω  , άλλωστε για την πατάτα που έγινε στην Αμφίπολη δεν φταις εσύ .Ο Βρασίδας τους τα έχωσε κανονικά και παραδόθηκαν οι κουφάλες άνευ όρων .
Έτσι είμαστε εμείς οι Έλληνες στρατηγέ μου , απ όπου τα πάρουμε...!
Κούνησε καταφατικά το κεφάλι του και έβρεξε τα χείλια του με τον άκρατο ...(αδελφές Αθηναίοι , νερωμένο κρασί  έπιναν ...) Τι λες να κάνεις τώρα , τον ρώτησα γεμίζοντας ξανά την κούπα του .
Εξαρτάται μου απαντά , δεν έχω αποφασίσει , η θα πάω διευθυντής στα χρυσωρυχεία του πατέρα μου , μου έχει κάνει κάτι προτάσεις και ο Κίμωνας , ξέρεις , ο γιος του Περικλή , η μπορεί με την ιδιότητα του εξόριστου να περιγράφω τον  Πελοποννησιακό πόλεμο . Λέω να γίνω πολεμικός ανταποκριτής
Καλό μου ακούγετε του απαντώ , Χατζηνικολάου δεν θα γίνεις  αλλά και ανάγκη δεν έχεις με τόση κληρονομιά .
Εσύ τι φτιανεις με ρωτάει . Εγώ , του λέω, έκανα συνοδείες Υψηλών Προσώπων , V.I.P. που λένε ,  αλλά έπαθα  δύο εμφράγματα και μετά μου χώσαν και ένα μηχανάκι στο στέρνο και αποφάσισαν ότι είμαι ανάπηρος και με βγάλαν στη σύνταξη.
Και πόσα παίρνεις μου λέει για να ξέρω κι εγώ ;
Πλάκα μου κάνεις στρατηγέ μου ; Δύο χρόνια περιμένω να πάρω κάνα φράγκο  και τώρα μου ρθε και η περαίωση ...
Κλώτσησε μια πέτρα τσαντισμένος  και μονολόγησε... κολοκράτος ... από παλιά έτσι ήταν , μου είπε !
Καμιά φορά  του λέω  , γράφω κι' όλας  , αλλά αμέσως ένιωσα ότι κοκκίνισα από ντροπή και χαμήλωσα το κεφάλι στο πάτωμα σα μαθητούδι
Γέλασε δυνατά και με χτύπησε φιλικά στη πλάτη . Μια συμβουλή άκου . Γράφε χωρίς κανόνες και ντροπή για να το ευχαριστιέσαι . Και κανένας να μη σε διαβάσει εσύ θα περάσεις καλά . Άλλωστε Θουκυδίδης δε θα γίνεις ...αλλά τη σύνταξη την εξασφάλισες . Αισθάνθηκα ότι ήθελε να μου δείξει το μεσαίο δάκτυλο ...
Μου την έδωσε με την ειρωνεία του και πέρασα στην επίθεση .
Στρατηγέ μου τον ρωτώ , είναι αλήθεια ότι  ο Περικλής  είπε ότι  όσοι δεν ασχολούνται με την πολιτική είναι ιδιώτες και άτιμοι ;
Ποιος είδε τον Δια και δεν τον φοβήθηκε , έτοιμος ήταν να μου χώσει μπούφλα . Ήπιε όλη τη κούπα , ξαναγέμισε , σκέτο αυτή τη φορά , ξανάπιε  , ξεφούσκωσε , ανάσανε βαθιά και μου λέει ...
Άκου κουράδα νεοέλληνα , επειδή παίρνετε τα λόγια μου και τα βάζετε στο κολοστομα σας , όπως σας βολεύει , θα στο πω μια και καλή .Εγώ έγραψα ότι ο Περικλής είπε " αυτός που δεν παίρνει μέρος στα  ΚΟΙΝΑ  όχι μόνο δεν κάνει τίποτα  αλλά  είναι  ελεεινός άθλιος άχρηστος..."
Κοινά έγραψα , όχι πολιτική ...κατάλαβες τώρα ; Και αν ξεστραβωθείς και διαβάσεις και λίγο , θα δεις ότι ο Μπαμπινιώτης  στο λεξικό του , τη λέξη κοινά την εξηγεί ως εξής : " οι υποθέσεις  και τα προβλήματα πού απασχολούν το σύνολο των πολιτών "
Δηλαδή στρατηγέ μου τι εννοείς ; Εγώ τι εννοώ άθλιε νεοέλληνα ξερόλα . Η μόλυνση τού αέρα , τής θάλασσας  , του υδροφόρου ορίζοντα , τα σκουπίδια , η τρύπα του όζοντος , οι αεροψεκασμοί , η ραδιενέργεια και τόσα άλλα  προβλήματα δεν είναι κοινά  ; Τους πολιτικούς περιμένεις να στα λύσουν βρε χλε χλε , που έκανες και γιο  !!! Τι θα του πεις ρε καραγκιόζη του μικρού ότι δεν σου λύσανε τα προβλήματα οι πολιτικοί ;
 Έμεινα να τον κοιτάζω μέχρι που ψέλισα ξεψυχισμένα .Δηλαδή τι να κάνω στρατηγέ μου ;
Με κάρφωσε με το βλέμμα του και χάιδεψε το θηκάρι πρώτα και μετά τη λαβή του σπαθιού του .
Δέν κατάλαβα την ερώτηση μου είπε ..." για τού πολιτικούς με ρώτησες ;" και συνέχισε  " άκου παλικάρι μου εγώ μπορεί να βάζω νερό στο κρασί μου αλλά έκοψα πολλά κεφάλια για τα πιστεύω μου και για την Πατρίδα μου , κατάλαβες παλιαδερφή " 
Αισθάνθηκα μια τρομερή αηδία στη μύτη μου και ξύπνησα απότομα νομίζοντας ότι ήταν από τη βρώμα των πολιτικών αλλά τελικά ,  είχε κλάσει ο κοπρίτης ο Σνούπυ που κοιμόταν στο χαλάκι δίπλα μου. Έτρεξα και άνοιξα το παράθυρο γιατί με έπνιγε η μπόχα  και δεν μπορούσα να ανασάνω . Κρίμα ήθελα να ρωτήσω κι άλλα ...






                                                                                            Γιώργος Π. Πολοπετράκης